zaterdag 3 april 2010

Work and West

G'day!

Hier ben ik weer, Lore is weer in Belgenland sinds een paar weken dus blijven enkel Gust en ik over. Ik ben niet zo goed in het onthouden van plaatsnamen en data's, maar heb m'n best gedaan... So here we go!
De dag voordat Lore vertrok met de tour bus naar Alice Springs hebben we Adelaide nog wat verkend. Eerst gingen we met Tomm, de oudste zoon van Frieda mee naar Flinders Uni. Een van de universiteiten in Adelaide, gelegen om een meer met een mooi uitzicht op de South Ocean. Hier wandelden we wat rond, wat intellectuele lucht inademen. Helaas konden we niet mee met Tomm naar z'n les, z'n klas is te klein, zou snel opvallen :)
Na dit uitstapje gingen we inchecken in een hostel en de stad verkennen. In februari/maart is het festivalmaand in Adelaide dus was er vanalles te doen, veel straatartiesten enzo. We gingen naar Architect of Air. Een constructie in een soort tentenstof die omhoog wordt gehouden door lucht en wordt verlicht door invallend zonlicht. Dit geeft een speciaal effect als je hierdoor wandelt.
Vroeg de volgende ochtend kwam de tourbus Lore ophalen in het hostel en stond ik er alleen voor. Gelukkig zat ik een sociaal hostel en werd ik al snel meegevraagd om wat museums enzo te gaan bekijken in de stad.

M'n doel van de komende dagen was een job of travelpartner naar het Westen zoeken.
De werkgoden waren me goed gezind want de dag erop had ik een job te pakken die de dag daarna (vrijdag) begon. Waitress ( en soms housekeeping) op een cruiseboot, the murray princes van Captain Cook cruises op de Murray River. Oorspronkelijk 1 week werd 2 weken.
Vrijdagochtend werd ik opgepikt door 2'collegas' die me naar Mannum reden, het stadje waaruit de cruise vertrekt. Ik was vrij nerveus want heb niet zo veel waitress ervaring.
Maar ik werd goed ontvangen, collegas heel vriendelijk, ook de andere waitresses waren heel behulpzaam. De eerste dagen was er zelfs een andere Vlaamse backpacker die als afwasser werkte.
Omdat elke dag min of meer hetzelfde was zal ik gewoon even zeggen hoe 1 dag eruit zag: Beginnen om 7u30, ontbijt klaarzetten, rondgaan met thee en koffie, afruimen en de tafels zetten voor lunch. Dan pauze tot 12u: lunch serveren, afruimen en tafels afkuisen. Pauze tot 18u: orders ophalen, serveren en afruimen. Meestal hadden we gedaan tussen 21u en 21u30. Lange dag dus maar moest niks betalen voor accomodatie en eten, dus sparen sparen sparen hier!
Op woensdagavond is het altijd BBQ night aan land. Hier heb ik m'n eerste kangaroosteak gegeten! Ben niet echt een steak fan dus vond het niet zo geweldig, maar nog steeds beter dan Vegimite!
De passagiers gaan na de BBQ altijd op Nocturnal Tour door de bush daar. En omdat ik nieuw was mocht ik samen met 2 andere nieuwe meisjes mee op de tour. Zeker de moeite want heb hier mn eerste wilde wombat gezien en een wilde albino kangaroo! zeer zeldzaam!
De passagiers op de boot waren zeer cliche bijna allemaal 60+. Dus wandelstokken en hoorapparaten waren meer regels dan uitzondering.
De 2e week hadden we zelfs een bekende passagier ( die ik niet kende, maar da's een detail). Een Britse non-fictie auteur, Richard Dawkins. Hij schrijft boeken over oa atheisme en heeft in de jury van de nobelprijs gezeten, intellectuele mens. Toch wel effe de moeite om te vermelden vond ik :)

Vrijdag 19/3 ging ik van de boot. Dit moest gevierd worden! Dus samen met Zowie, een meisje dat kok is op de boot doken we het nachtleven van Adelaide in. Was plezant, enkel de volgende dag was het minder, dus ging ik uitkateren aan het strand in Glenelg.

Terwijl ik op de boot zat, had ik mensen gevonden om mee naar het westen te reizen. Dus na m'n dagje aan het strand vertrok ik samen met de Duitse Nora en Israeli Edo westwaarts.
Het was al avond dus ver reden we niet, maar ver genoeg de stad uit om gratis te kamperen.
Onze destination Pert in Western Australia(WA) was ongeveer 2700km verder. ( effe enkele feiten: WA is 32x groter dan de Benelux, er wonen 1.8milj mensen waarvan 1.4 in Perth, de dichtsbijzijnde stad van Perth is Adelaide!) Dus veel rijden was de boodschap! (Gelukkig heeft Edo ook een rijbewijs.) Dit begon al de 1e dag, enkel een tussenstop Port Augusta en een wandeling door een zeer droge bush waren afwisseling voor het rijden.
De dag erop passeerden we de Gawler Ranges. Hier deden we een scenic drive langs enkele merkwaardige rotsen: Turtle rock, Mt Wudinna, Pildappa rock, hier heb je wat wavy rocks door erosie enzo. Echt in het Nat.park zijn we niet geraakt, dat kon de Gust met zn 2WD niet aan helaas.
Vanuit Penong devolgende dag reden we naar Cactus beach. De weg hierna toe was omgeven door zoutmeren en parelwitte duinen! Het strand zelf was dus ook zeer wit, het verbaasd al niet meer hier :)
Next stop enkele 100'en km verder was Heads of Bight. In de winter kan je hier whales spotten, maar we waren in het foute seizoen (herfst ondertussen!)
Voor we de grens met WA overstaken stopten we nog aan de Bunda Cliffs. Die deden me wat denken aan de Great Ocean Road.
Aan de grens werd Gust gecontroleerd! Op groente en fruit! :) Omdat ze willen vermijden dat de criminele fruitvliegen mee de grens oversteken. Gelukkig wisten we dit en hadden we al onze veggies enzo al opgegeten.
Het record aantal km's in 1 dag werd de dag erna verbroken toen we de Nullarbor Plain overstaken. (is latijn voor Geen Boom, zegt genoeg over het uitzicht!) 700km Nullarbor, waarvan 146.6km 1 rechte lijn, geen bocht, helling, niks! Eten was ook geen pretje, de vliegen komen met tientallen tegelijk je aanvallen en op je gezicht zitten, ze verkiezen de ogen en de mond.
Na deze helse rit kwamen we aan in Norseman, waar we een zeer verdiende duik ik het plaatselijk zwembad namen.

Na Norseman gingen we zuidwaarts naar Esperance. Het landschap in het zuidwesten is weer wat groener. In Esperance namen we afscheid van Nora. Ze wilde hier een Wwoof-plek vinden. Edo en ik reden verder naar Cape Le Grand NP. De stranden hier zijn bij de witste van Australie. Dus gingen we eerst een kijkje nemen in Le Grand Beach. Wit strand, maar koud dus een duik in het water zat er niet in. Hierna beklommen we de hoogte top van het NP: Frenchman Peak. Een korte maar super steile klim! Maar zoals wel vaker op de top van een rots, het uitzicht was de klim zeker waard!
Kamperen deden we in een kamping aan Lucky Bay, weer es een wit strand. Het Belgische strand gaat me echt zwaar teleurstellen.
Het weer de volgende dag voorspelde niet veel goeds, dus dede we enkel nog een korte wandeling naar Thistle Cove. De kracht waarmee de golven hier tegen de rotsen slaan is volgens mij zeer dodelijk als je ertussen zou staan, ongelooflijk!
Hierna verlieten we het NP, in dit NP park heeft Gust de kaap van 250 000km overschreden (waarvan een 13 000 tal met mij)
We deden nog een scenic drive in Esperance langs weer is een serie witte stranden, stopten eventjes in Twilight Beach en reden door richting Albany.

M'n avonturen in Albany en Denmark (ze zijn hier zeer origineel met hun namen) zijn voor een volgende keer want mn internettijd zit erop

Cheers!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten